Nikola Scott - De schaduw van mijn moeder

Na het lezen van het derde boek Schaduw uit de Zeven zussen-serie was ik nog niet klaar met het zoeken naar antwoorden in het verleden. Samen met Addie duik ik in het verleden van haar moeder.

Het is 1958. De jonge Elizabeth is naar een landhuis aan de Engelse kust gestuurd om de laatste dagen van haar zieke moeder niet te hoeven meemaken. Ondanks de ziekte van haar moeder lukt het Elizabeth om te genieten van wat een zonnige zomer lijkt te worden. Maar dan wordt ze verliefd, zonder iemand in de buurt om haar te waarschuwen voor haar naïviteit.

Tientallen jaren later treft Addie, Elizabeths volwassen dochter, een onbekende vrouw voor haar deur die beweert dat ze haar zus is. Addie gelooft haar niet, maar als ze haar vader ernaar vraagt, komt ze erachter dat alles wat ze dacht te weten over haar vroegere leven één grote leugen is. De twee zussen besluiten op onderzoek uit te gaan, en ontdekken de opzienbarende waarheid over een verdwenen kind en een zomer die het leven van hun moeder voorgoed veranderde.



Ik denk dat ik het woord 'rauw' het best aan het boek kan linken. Waarom 'rauw'? Omdat het verhaal van Elizabeth zowel echt als hartverscheurend is. Het hele verhaal komt bij mij geloofwaardig binnen.

Het verhaal is goed geschreven en het zit goed in elkaar. De flashbacks zijn niet te kort en niet te lang, goede afwisseling tussen heden en verleden. En ja, ook de nevenpersonages spelen elk hun rol in het verhaal, Scott heeft veel aandacht gegeven aan de hoofdpersonages, maar het verhaal zou niet 'af' zijn zonder de anderen.

★★★

HarperCollins Holland

Mei 2018

480 pagina's

€ 15,00

ISBN 9789402700893 

*Recensie-exemplaar