Richard Roper - Iets om voor te leven
Soms moet je álles op het spel zetten om íéts te vinden.
Andrew zit vast in zijn leven, en in zijn troosteloze baan als ambtenaar waarin hij contact probeert te zoeken met de nabestaanden van eenzame overledenen. Gelukkig heeft hij een liefhebbend gezin om hem ’s avonds zijn zorgen te laten vergeten. Althans, dat denken zijn collega’s. Wat begon als een klein leugentje is inmiddels uitgegroeid tot een fantasiewereld met een vrouw en twee kinderen. Het is voor Andrew een aangename ontsnapping uit zijn eenzame bestaan. Daarom brengt de inmiddels-meer-dan-vriendschap met zijn nieuwe collega Peggy hem ook zo uit evenwicht… Durft hij alles op het spel te zetten en haar de waarheid te vertellen.
Andrew zit vast in zijn routine waarin hij meer moeite doet voor een overleden wildvreemde dan voor zichzelf. Naarmate het verhaal vordert en Peggy er in slaagt Andrew zijn vertrouwen te winnen kom je zijn achtergrond te weten. Dit maakt het verhaal langs de ene kant mooi en vertederend.
Langs de andere kant slaagt Roper er in om humor en vreemde maar leuke situaties te verwerken in zijn verhaal. Soms lijkt het alsof je er echt bij bent. Roper haalt ook enkele zeer actuele thema's aan zoals eenzaamheid en doet dit met respect. Het laat je de ogen openen hoe dankbaar je moet zijn met al je geliefden.
De schrijfstijl en de korte hoofdstukken hebben er voor mij voor gezorgd dat het boek las als een trein, het ging vlot vooruit zonder gevoel voor tijd te verliezen. De beschrijving van nee karakters en Roper zijn manier van hen tot leven te brengen leek het alsof je ze echt kende en ze ook bij jou op kantoor kunt tegen komen.
Dit alles zorgt er voor dat Iets om voor te leven de volle vier sterren haalt.
Leen
Reacties
Een reactie posten